പലേരി മാണിക്യം

രണ്ടു ദിവസം മുന്പ്  കുട്ടന്‍ (ന്റെ എളേ ആങ്ങള  വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ജോസപ്പേട്ടന്‍ തിയേറ്റര്‍ പാസ്‌ തരും വേണേ നീയും അളിയനും കൂടെ പോയി പലേരി മാണിക്യം കണ്ടോ ന്നു ) ,ജോസപ്പേട്ടന്‍ ഞങ്ങള്‍ടെ അയലോക്കത്തെ ചേട്ടനാ , വീട്ടിലെ  വയറിംഗ് വര്‍ക്ക്‌ ഒക്കെ ചെയ്തു തരും , മാത്രമല്ല മാണിക്യം ഓടുന്ന തിയേറ്റര്‍ ലാ ജോലി .
അങ്ങനെ ന്റെ കുട്ടൂസന്മാര്‍ക്ക് അരവണ പ്പയാസം( കടപ്പാട് :വനിത / ജിബി ചേച്ചി )  ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കി വച്ച്  ( അത് ഒരു വന്‍ ഫ്ലോപ്പ് ആയിരുന്നു , ശര്‍ക്കര മുറുകി സോളിഡ് സ്റ്റേറ്റ് ഇല്‍ ആയി പ്പോയി , ഞാനാരാ സാധനം ,അത് കുത്തി ഇളക്കി ഞാന്‍ അവല്‍ വിളയിച്ചു.. ലോകത്താദ്യമായി അരവണ അവല്‍ ഉണ്ടാക്കിയത് ഞാന്‍ ആയിരിക്കും )
 അങ്ങനെ സിനിമ കണ്ടു ,
 ഒരു ഡോകുമെന്ററി  കണ്ട പോലെ തോന്നി ,

അഭിനയം എല്ലാരടേം നന്നായിരുന്നൂ ...
ന്നാലും ഇത്രേം സങ്കടോം ..ദുഷ്ടത്തരോം ... നിസ്സഹായതയും , അനീതീം ഒള്ള ഒരു സിനിമ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടായില്ല ...
ജീവിതത്തില്‍ കണ്ടാല്‍ ,വായിച്ചാല്‍ , ന്യൂസ്‌ കേട്ടാല്‍ സഹിക്കാന്‍ പറ്റാത്തത് , സങ്കടം വരുന്നത് , ഒന്നും സിനിമേല്‍ കണ്ടാലും എനിക്ക് സഹിക്കില്ല ....
ആ സിനിമ കണ്ടു കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ ആലോചിച്ച ചില കാര്യങ്ങള്‍ ...

അയാക്ക് ... (നായകനാന്നും പറഞ്ഞു കണ്ടോര്ടെ പെണ്ണിനേം കൊണ്ട് നടക്കുന്നു ...ദുഷ്ടന്‍ ,....) ആ പെണ്ണിനേം കൊണ്ട് നടക്കണ്ട വല്ലകര്യോം ഉണ്ടോ..
സ്വന്തം ഭാര്യേനെ കൊണ്ടോന്നാ പോരാര്‍ന്നോ ?
കേട്യോന്‍ പോയെങ്കിലും പാവം മാണിക്യത്തിനു അയലോക്കത്തെ ചേച്ചി മാര്ടെ കൂടെ നാടകം കാണാന്‍ പോകാന്‍ മേലാര്‍ന്നോ ?, എങ്കി ആ പാവത്തിന് ഈ ഗതി
വരുവാര്‍ന്നോ ?
ആ ദുഷ്ടന്‍ മമ്മൂട്ടിനെ ( വന്ദ്യ പിതാവ് ) തല്ലിക്കൊല്ലാന്‍ ആ നാട്ടി ആരൂല്ലേ കര്‍ത്താവെ ...
ഒള്ള കള്ളത്തരോം മുഴുവന്‍ ചെയ്തിട്ട് ആ വല്യപ്പന്‍ ( ബാര്‍ബര്‍ ശ്രീനിവാസന്റെ കൂട്ടുകാരന്‍ ) വായില്‍ കൊള്ളാത്ത വര്‍ത്താനം പറഞ്ഞു നടക്കണ കണ്ടില്ലേ ....

വല്യ വല്യ സിനിമ ആസ്വാദന ക്കാര്‍ക്ക് എന്റെ post കണ്ടാ ചിരി വരൂന്നും എനിക്കറിയാം ചിരിച്ചോ ... എനിക്ക് തോന്നണത് അല്ലെ  എനിക്കെഴുതാന്‍ പറ്റൂ
എനിക്കിഷ്ടം സങ്കടം ഒക്കെ കുറഞ്ഞ സിനിമകള്‍ തന്നെ ......



അരവണ പായസത്തിന്റെ കഥ
രണ്ടു ദിവസം മുന്പ്  എന്റെ മൂന്നാം ക്ലാസ്സുകാരന്‍ സ്കൂളീന്ന് വന്നു ഒരു ചോദ്യം ...
അമ്മെ നമ്മള്‍ക്ക്  ശബരിമലേല്‍ പോകാമോ  ?
എന്താ മോനെ ന്നു ചോദിച്ചപ്പോ പറയാണ് ..അവിടെ ഒരു പായസം കിട്ടും ... ഇന്ന് അശ്വതി  പായസം കൊണ്ട് വന്നു  ,നല്ല രുചിയാര്‍ന്നു ..എനിക്ക് ഇച്ചിരിയെ കിട്ടീള്ളൂ , ആ സ്ടീഫനും  ആദിഷും ഒക്കെ ഒത്തിരി സ്പൂണ്‍ എടുത്തു  ..എന്ന്..

മോന് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയതാ .പക്ഷെ .. .. സാരമില്ല ഒന്നൂടെ ഉണ്ടാക്കി നോക്കും ഞാന്‍ ..

പിറവി

.....മറ്റൊരിക്കല്‍ അനേകരുടെ ഉയര്‍ച്ചക്ക് കാരണമായ ദിവ്യശിശുവിന്റെ പിറവിയെ കുറിച്ചാണ്‌ അച്ചന്‍ എന്നോട് സംസാരിച്ചത് . വിദ്വാന്മാരുടെ വരവിനെ കുറിച്ചും അവരുടെ സമ്മാനത്തെ കുറിച്ചും പറഞ്ഞു .അവര്‍ ശിശുവിനു സ്വര്‍ണ നാണയങ്ങളും കുന്തിരിക്കവും മീറയും സമ്മാനിച്ചു . മീറ ഒരു സുഗന്ധ വസ്തു ആണെന്നും ഒരു തരം മുള്‍ ചെടിയില്‍ നിന്നും ആണു അതെടുക്കുന്നെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു തന്നു .ഉള്ളില്‍ ഒന്ന് ഞടുങ്ങിക്കൊണ്ട് അത്  ക്രിസ്തു യേശുവിനു പില്‍ കാലത്ത് കിട്ടിയ മുള്‍ കിരീടത്തിന്റെ പ്രതീകമായിരുന്നോ എന്ന് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു .ഗില്‍ബര്‍ട്ട് അച്ചന്‍ ഒന്ന്  ഞടുങ്ങിയ പോലെ തോന്നി . കട്ടിയുള്ള കണ്ണാടിയിലൂടെ അദ്ദേഹം എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി ... എന്നിട്ട് വിജയകരമായ ക്രിസ്തീയ ജീവിതം നയിച്ച ആ വൈദികന്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു   , "നിനക്ക്  മിശിഹായെ കുറിച്ച് ഒരു പുസ്തകം എഴുതിക്കൂടെ ?" ഞാന്‍ പേടിച്ചു പോയി . ഏകദേശം 35  വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം "ബൈബിള്‍ - വെളിച്ചത്തിന്റെ കവചം എഴുതുമ്പോഴും ആ പേടി എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. ...

                     ( കാര്‍ത്തികയില്‍ പദ്മനാഭന്‍ അപ്പന്‍ -കെ പി അപ്പന്‍- രചിച്ച  കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാര്‍ഡ് നേടിയ   " മധുരം  നിന്റെ ജീവിതം " എന്ന കൃതിയില്‍ നിന്ന്  )



         
      എല്ലാവര്ക്കും എന്റെ ക്രിസ്തുമസ്  , ന്യൂ ഇയര്‍ ആശംസകള്‍ ....

പടത്തിനെ കുറിച്ച് :
ഇതെന്റെ സ്വന്തം മാതാവും ഉണ്ണിയേശൂം , ഇലസ്ട്രെട്ടെര്‍ ലെ ബ്രഷ് ടൂള്‍  കൊണ്ട് വരച്ചത്. എനിക്ക് ആ ടൂള്‍ ന്റെ ഉപയോഗം മാത്രേ അറിയൂ , വിമല്‍ ചെയ്യുന്ന പോലെ അസാദ്ധ്യം ആയി പെയിന്റ് ചെയ്യാനൊന്നും അറിയില്ല  
  

അസ്തമയം

കുക്കൂ  പെന്‍സില്‍ , സ്പ്രേ ,എന്നീ ടൂള്‍സ് ഉപയോഗിച്ച് സാദാ പെയിന്റില്‍ വരച്ച പടങ്ങള്‍ കണ്ട്  നടത്തിയ ഒരു ശ്രമം (ഇത് കോപ്പിയടി വിഭാഗത്തില്‍ പെടുമോ എന്തോ .....)

വേറൊരു പെണ്‍കുട്ടി

നീലത്താമര

ഇന്ന് ഉച്ചവരെ  നെറ്റ് ഇല്ലായിരുന്നു ..... അപ്പൊ കുത്തിയിരുന്നു കുറെ പടം വരച്ചു ....
നീലത്താമര യുടെ പുതിയ വേര്‍ഷനിലെ    പാട്ട് ഒന്ന് രണ്ടു പ്രാവശ്യം ടി വി  യില്‍ കണ്ടു ...
ആ കുട്ടിയെ ( അര്‍ച്ചന കവി ) കാണാന്‍ നല്ല ഐശ്വര്യം  ഉണ്ട് ...
അതിന്റെ ഓര്‍മയില്‍ വരച്ചതാണ് ....

മുന്‍‌കൂര്‍ ജാമ്യം  : ഒരു നാടന്‍ കുട്ടിയെ വരക്കണം എന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ , ആ കുട്ടിയും  ആയി കമ്പയര്‍ ചെയ്യരുതേ ... അതിനെ കാണാന്‍ നല്ല ഭംഗി ആണ് , എന്റെ നീലത്താമര അതിന്റെ ഒരു ബീറ്റാ വേര്‍ഷന്‍
( കടപ്പാട് : കൊച്ചുത്രേസ്സ്യ ) ആണെന്ന് പറയാം...

എനിക്ക് മുന്പേ നടക്കുന്ന സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ...

എന്ന് മുതലാണ് എന്റെ ചില സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ എനിക്ക് മുന്‍പായി നടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതെന്ന് വ്യക്തമായി ഓര്‍ക്കുന്നില്ല

എന്തായാലും ഏഴാം ക്ലാസ്സിലെ സ്കോളര്‍ ഷിപ്‌ എക്സാമിനു ശേഷം ഒരിക്കല്‍ എനിക്കും വേറെ രണ്ടു കുട്ടികള്‍ ക്കും അത് കിട്ടുന്നതായി ഒരു സ്വപ്നം ... അതില്‍ ശബനക്ക് പകരം സിനിക്കു‌ ആണ് കിട്ടിയത് എന്നതൊഴിച്ചാല്‍ സ്വപ്നം സത്യമായി വന്നു .

പിന്നത്തെ ഒരു സ്വപ്നം എന്റെ ബട്ടര്‍ഫ്ലൈ ചെടിയില്‍ പൂ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു , എന്നിട്ട് ആ പൂവിന്റെ തണ്ട് ഒടിഞ്ഞു തൂങ്ങി കിടക്കുന്നു ... എനിക്കാ ചെടീല്‍ അന്ന് വരെ പൂവിന്റെ കിട്ടിയിരുന്നില്ല ... സ്വപ്നത്തിന്റെ രണ്ടാം നാള്‍ ഒരു പൂ തണ്ട് ... പിന്നെ പൂവ്‌ ... തീര്‍ന്നില്ല , അടുത്ത ദിവസം ഞാന്‍ കാണുന്നത് എന്റെ പൂ തണ്ട് ഒടിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത് ! ( മമ്മിയോട്‌ എന്തിനോ വാശി എടുത്ത് എളേ ആങ്ങള ഒരു കോലും കൊണ്ട് ചുമ്മാതെ വീശിയത്‌ ആണ്‌ ,കൊണ്ടത്‌ ആ

പൂവിന്റെ തണ്ടിനും .....)

ആ ചെടിയില്‍ ആദ്യം ഉണ്ടായ പൂക്കുല ഒടിഞ്ഞു പോയതിന്റെ സങ്കടതിനും അപ്പുറം എന്റെ സ്വപ്നം പോലെ തന്നെ ആ തണ്ട് ഒടിഞ്ഞു വീണത്‌ കണ്ടതിന്റെ വിസ്മയമായിരുന്നു എനിക്ക് ...

ഒരുപക്ഷെ ആ സ്വപ്നം കണ്ടില്ലാര്‍ന്നെ ഞാനവനെ ഓടിച്ചിട്ടു തല്ലിയേനെ ...(ഞാന്‍ ഒരു ചെടി പ്രാന്തി ആണ്‌ കേട്ടോ ..)

പിന്നീടൊരു സ്വപ്നത്തില്‍ വീട്ടിലെ പൂച്ചയെ പവര്‍ കോഡിന്റെ രൂപത്തിലുള്ള ഒരു കറുത്ത പാമ്പ്‌ വരിഞ്ഞു കൊല്ലുന്നത് ... പിന്നീടൊരു ദിനം അടുത്ത പറമ്പില്‍ എന്റെ പൂച്ച മരിച്ചു കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്‌ ....

എന്റെ വീടിന്റെ തൊട്ടുമുന്‍പിലുള്ള പറമ്പും കഴിഞ്ഞൊരു പാടം ,അതിനുമപ്പുറം റെയില്‍ വേ ട്രാക്ക് ...

ഒരുദിവസം രാത്രി ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നത് പാടത്തൂടെ ട്രെയിന്‍ വീട്ടിലേക്ക് പാഞ്ഞു വരുന്നത് കണ്ടിട്ട് ...

പിറ്റേന്ന് പത്രത്തിന്റെ ഫ്രണ്ട് പേജില്‍ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒരു ട്രെയിന്‍ ദുരന്തം .....

അപ്പൊ ദാ ജനുവരി അവസാനം അടുത്ത സ്വപ്നം ....

എസ്സ്‌ എസ് എല്‍ സി പരീക്ഷയ്യാണ് ...എനിക്കൊരക്ഷരം എഴുതാന്‍ പറ്റണില്ല ,

കടലാസുകള്‍ പറന്നു പോകുന്നു .........

എനിക്കണേ ഭയങ്കര സങ്കടം ആയി .....

കുരുവീന്നു വിളിക്കണ കൂട്ടുകാരിയോട് പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു എന്നൊക്കെ ...

പിന്നെ ഈ രണ്ട് സ്വപ്നങ്ങളും കൂടി ഒന്നിച്ചായി എന്റെ ഉറക്കം കളയല്‍ ...

പിന്നീട് പഠന അവധി തീരുന്ന അന്ന് മമ്മീയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു മമ്മീ ഞാന്‍ അടുത്ത പ്രാവശ്യം എഴുതിക്കോളം ഇപ്പൊ എഴുതുന്നില്ല , അപ്പൊ മമ്മീം കരച്ചിലായി ...

ഒന്നാമത്‌ മുടിഞ്ഞ സ്കൊലര്ഷിപ്‌ ഒക്കെ കിട്ടിയ കാരണം ടീചെര്മാര്‍ക്കും , ടുഷന്‍ സെന്ററിലെ സാരുംമാര്‍ക്കും ഒക്കെ വന്‍ പ്രതീക്ഷയാണ് .... ക്രിസ്മസ് പരീക്ഷക്ക്‌ എഴുപത്തി അഞ്ചു ശതമാനം ആയിപ്പോയീ എന്നും പറഞ്ഞു സാറന്മാര്‍ ഒരുപാട്‌ ചീത്ത വിളിച്ചതാണ് ....

എന്തായാലും കരഞ്ഞു വിളിച്ചും ഒക്കെ പരീക്ഷ ഒപ്പിച്ചു .... ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ് കടമ്പ കടന്നു കിട്ടി ....

പിന്നീട് എന്റെ മോന് ഒരു വയസ്സ്‌ ആയപ്പോ ഒരു സ്വപ്നം ഞാന്‍ പ്രസവത്തിനു എറണാകുളത്തെ ലക്ഷ്മി ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കിടക്കുന്നു .....

ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു കരയാന്‍ തുടങ്ങി .. യോ ഇനി നിന്റെ കാര്യം ആര് നോക്കും മോന്റെ കാര്യം ആര് നോക്കും എന്നും പറഞ്ഞു .... (എനിക്കെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ അത്രയ്ക്ക് വിശ്വാസം ആണേ )

പിന്നൊരു അഞ്ചു മാസം കഴിഞ്ഞു സ്കാനിങ്ങിനു പോനെന്റെ തലേന്ന് കറുത്ത് മെലിഞ്ഞ ഒരു ആണ്‍ കുട്ടി യെ സ്വപ്നം കണ്ടു .....

പിന്നെയും ഒരു നാലു മാസത്തിനു ശേഷം ( ഹോസ്പിറ്റല്‍ ലക്ഷ്മി അല്ലാട്ടോ ) എന്റെ ഉണ്ണി വന്നു , എന്റെ സ്വപ്നം പോലെ കറുത്ത് മെലിഞ്ഞു .....

വേദന മാറാതെ കരയുമ്പോ എന്നെ കുറുമ്പ് പിടിപ്പിക്കാന്‍ ഡോക്ടര്‍ ..

" ..... വേദന കൊണ്ടൊന്നും അല്ല കരയുന്നത് ... രണ്ടാമത്തെ കുട്ടീം ആണ്‍ ആയതിന്റെ സങ്കട .."

ഞാന്‍ വിട്ടുകൊടുക്കൊമോ .. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു " ആണ്‍കുട്ടി ആവും എന്ന് എനിക്ക് അഞ്ചാം മാസത്തില്‍ തന്നെ അറിയായിരുന്നു ലോ ഞാന്‍ ദാ ഇതുപോലോന്നിനെ സ്വപ്നം കണ്ടതാ ...

" ഉവ്വോ ദാട്സ് ഗോഡ്സ്‌ ഗ്രേസ് " എന്നായി ഡോക്ടര്‍.....

കഴിഞ്ഞ ഏപ്രിലില്‍ ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ഒരു ആള്കൂടം കണ്ടു .... അമ്മയോട് (അമ്മായി ) തെളിച്ചു പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും സൂചിപ്പിച്ചു " അമ്മേ ഞാന്‍ വല്ലാത്ത സ്വപ്നം ഒക്കെ കാണുന്നുണ്ട് കേട്ടോ എന്ന് ..."

അച്ച്ചച്ച്ച്ചന്‍ ( അമ്മായി അച്ഛന്‍ ) വയ്യാതെ കിടപ്പായിരുന്നു .......

എന്റെ മമ്മിയോട്‌ മാത്രം വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "മമ്മീ ഞാന്‍ ഇങ്ങനത്തെ സ്വപ്നം ഒക്കെ കണ്ടു ..." എന്ന്

അതനുസരിച്ച് അമ്മേം , അനിയനും ഒക്കെ വരികേം ചെയ്തു .....

അച്ചാച്ചന്‍ ഫുള്‍ കിടപ്പായിരുന്നു ...അടുത്തുള്ള കോണ്‍വെന്റിലെ സിസ്റെര്സ് ഒക്കെ വന്നു കൂദാശ ഒക്കെ കൊടുത്തതാണോ എന്ന് വരെ ചോദിച്ചു ....

പക്ഷെ ദൈവനുഗ്ര ഹത്താല്‍ അച്ചച്ചനു അപ്പൊ ഒന്നും പറ്റീല ...എങ്കിലും ജൂണില്‍ സ്ട്രോക്ക് വന്നു അമൃതയില്‍ ആയിരുന്നു ബോധം ഇല്ലാതെ ..... റൂമും ഐ സി യു വും ഒക്കെ ആയി ...ജൂലൈ എട്ടിന് എന്റെ അടുത്ത സ്വപ്നം അച്ചച്ചനുമായി ഞങ്ങള്‍ സെമിത്തേരി യില്‍ ...

അച്ചച്ചനു നല്ല പൊക്കം ഉണ്ട് അത് കൊണ്ടു പറ്റിയ പെട്ടികിട്ടുമോ , കല്ലറ തികയുമോ എന്നൊക്കെ പണ്ട് ഭയങ്കര ടെന്‍ഷന്‍ ആയിരുന്നു ...

സ്വപ്നത്തില്‍ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അമ്മ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു " കൊച്ചെ .. .അച്ചാച്ചന്‍ പേടിച്ച പോലെ ഒന്നും ആയില്ലല്ലോ ..." എന്നോ മറ്റോ

ജൂലൈ പത്താം ത്‌ിയതി ഉച്ചക്ക് മുന്പേ അച്ചാച്ചന്‍ മരിച്ചു ......

ആറടിയോളം പൊക്കമുണ്ടായിരുന്ന അച്ചച്ചന്റെ  പെട്ടി  ഒരിഞ്ചിന്റെ  ഗാപ് പോലും ഇല്ലാതെ കല്ലറ ക്കുള്ളിലേക്ക്   .........എന്റെ ദൈവമേ ..........
എല്ലാര്ക്കും ടെന്‍ഷന്‍ ആയിരുന്നുവത്രേ ആ സമയത്ത് ...... കല്ലറയുടെ സൈഡ് പൊളിക്കേണ്ടി വരുമോ എന്നൊക്കെ ... എന്ന്  പിന്നീടറിഞ്ഞു ....
എന്റെ മനസ്സില്‍ ആ സ്വപ്നം മാത്രമായിരുന്നു ആ സമയത്ത് ... അമ്മ പറഞ്ഞ വാക്കുക്കള്‍  .." കൊച്ചെ അച്ചാച്ചന്‍ പേടിച്ച പോലെ ഒന്നും ആയില്ലല്ലോ ..."

പരദൂഷണം - ഒരു (എക്സ് ) ഫെമിനിസ്റ്റിന്റെ കഥ

ഞാന്‍ ഡിഗ്രി പഠനത്തിന്റെ രണ്ടു വര്‍ഷവും ഹോസ്റ്റലില്‍ ആയിരുന്നൂന്ന് എന്റെ രണ്ടാമത്തെ പോസ്റ്റില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്‌ ആണല്ലോ .. ഫൈനല്‍ ഇയര്‍ എന്‍ഡില്‍ പയ്യെ ചിലര്‍ക്കൊക്കെ പ്രോപോസല്സിന്റെം പെണ്ണ് കാണലിന്റെം ഒക്കെ മണം അടിച്ചുതുടങ്ങി ... ഒരു ദിവസം ഞങ്ങള്‍ കൂലങ്കഷമായി ഒരു ചര്‍ച്ച നടത്തി ...
"ഭാവി ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് ........" ഇതായിരുന്നു വിഷയം .
എല്ലാവരും അവനവന്റെ ഭാവന അനുസരിച്ച് തുറന്നടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി ...
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു "എനിക്ക് തണല്‍ വേണം "
ഞങ്ങള്‍ടെ അപ്പന്സിന്നും നിന്നും ഒരു സംരക്ഷണവും ലഭിക്കാതെ മൂന്നു മക്കളെ വളര്‍ത്തി അതിനിടെ സ്വന്തം വീട്ടിലെയും കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കി കഷ്ടപ്പെടുന്ന ന്റെ മമ്മീനെ ഓര്‍ത്താ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു ഡയലോഗ്
കാച്ച്ചീത് ... എന്നാപ്പിന്നെ നീ വല്ലോ മരത്തിനേം കെട്ടേണ്ടി വരുമെന്നൊക്കെ എല്ലാരും പറഞ്ഞു ചിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി ...അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ടെ പ്രിഫേകറ്റ്‌ അഥവാ ലീഡര്‍ ന്റെ ടേണ്‍ ആയി - ടി കക്ഷിയെ കുറിച്ചു രണ്ടു വാക് - കണ്ടാല്‍ അസ്പിരിന്റ്റ്‌ ( കന്യാസ്ത്രി ആകാന്‍ പോകുന്ന പെണ്‍കുട്ടി ) നെ പ്പോലെ , മാതാവിന്റെ പോലത്തെ കാരുണ്യം വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന മുഖം ...പക്ഷെ വാ തുറന്ന ഫെമിനിസമേ വരൂ .
ഞങ്ങള്‍ടെ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നു ജേര്‍ണലിസം പഠിക്കുന്ന മീന ചേച്ചി ആണ് മെയിന്‍ കൂട്ട് .
കോ -ഹാബിട്ടെഷന്‍ , ഫെമിനിസം തുടങ്ങി ഞങ്ങള്ക്ക് തീരെ ദഹിക്കാത്ത വിഷയങ്ങള്‍ ആണ് അവര്‍ക്ക് പ്രിയം

ലീഡര്‍ പറഞ്ഞു : എന്റെ ഭര്‍ത്താവു എന്റെ കൂടെ അടുക്കളയില്‍ കയറണം , ഞാന്‍ പച്ചക്കറി അരീമ്പോ അങ്ങേര്‍ തേങ്ങ തിരുമ്മണം ...
"ന്റമ്മോ ഇത് കുറച്ചു കടന്നു പോയി എന്റെ സോഫീ " എന്നായി ഞങ്ങള്‍
ഭര്‍ത്താവിനു വായ്ക്ക് രുചിയുള്ളത് ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്നത് ഒരു സന്തോഷമുള്ള കാര്യമല്ലേ എന്ന് നനു ..

ഈ സംഭവം കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു സോഫി ഞങ്ങള്‍ടെ കയ്യില്‍ ഒരു ഇന്‍ ലാന്‍ഡ്‌ തന്നു പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാന്‍ ( ഞങ്ങള്‍ കടേ പോണ വഴി ) ആര്‍ക്കാ സോഫി എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ പറഞ്ഞു ചേച്ചിക്കാ എന്ന്
ചേച്ചീടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഉള്ളു ...
ആഹ മണവാട്ടി ചേച്ചിക്കാണോ എന്ന് ചോദിച്ചു വെറുതെ ടു അഡ്രസ്‌ വായിച്ചു
അതിങ്ങനെ ആയിരുന്നു
to
Miss Leena Sebastian
Address
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു "ന്റെ sofee sebastan അപ്പന്റെ പേര് മാറ്റണ്ട , പക്ഷെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ ചേച്ചിക്ക് മിസ്സ്‌ എന്ന് ലെറ്റര്‍ എഴുതുന്നത് ഇത്തിരി കടന്ന കയ്യട്ടോ , മിസ്സ്‌ എന്നാ വാക്ക് ഒരുപാട്‌ അര്‍ഥം ഉള്ളതാ ...
നീ ഇപ്പൊ ചെയ്യുന്നത്തെ നിന്റെ ചേട്ടനെ ഇന്സല്റ്റ്‌ ചെയുന്നതിന് തുല്യവ ..."

എന്തായാലും മറുപടി ചേച്ചി തന്നെ കൊടുത്തു
ഒരാഴ്ചക്കകം മറുപടി വന്നു
ഫ്രം ഇല് പുന്നാര ചേച്ചി വെണ്ടയ്ക്ക അക്ഷരത്തില്‍ എഴുതിയിരുന്നു
മിസ്സിസ് ലീന ജോണ്‍ എന്ന്

ഈയിടെ എന്റെ കൂട്ടുകാരി സോഫിയെ കണ്ടിരുന്നു ഭര്‍ത്താവിന്റെ ഒപ്പം
പുള്ളിക്കാരന്‍ തേങ്ങ തിരുമ്മി തരാരുണ്ടോ എന്ന് നിനക്ക് ചോദിക്കാര്‍നില്ലേ എന്ന് ഞാന്‍ ..
കേട്യോന്റെ പുറകില്‍ പൂച്ചയെപ്പോലെ പതുങി അവള്‍ടെ നിപ്പു കണ്ടപ്പോ ചോദിയ്ക്കാന്‍ തോന്നീല എന്നവള്‍