Pages

Tuesday, July 26, 2011

ചില അസാധാരണ യാത്രകള്‍ .. സാധാരണം ആകേണ്ടിയിരുന്നത്


ഓര്‍മകളുടെ അങ്ങേ തുമ്പത്ത് മുതല്‍ യാത്രകള്‍ ആണ്   . തൊടുപുഴക്കും അപ്പുറം ഒരു കുഞ്ഞു ഗ്രാമത്തിലെ അമ്മ വീട് . എറണാകുളത്തു നിന്നും അത്ര അടുത്ത് അല്ലാത്ത ഒരു ദ്വീപില്‍ വീട്  . അമ്മയോടും കുഞ്ഞനിയന്‍ മാര്‍ക്കും ഒപ്പം വെളുപ്പിനെയുള്ള തട്ടക്കുഴ എറണാകുളം ഫാസ്ടിലെ യാത്ര  . എറണാകുളം ബോട് ജെട്ടിയില്‍ നിന്നും ഗ്രാമത്തിലേക്ക് ഉള്ള ബോട്ട് യാത്ര , യാത്രയില്‍ കഴിക്കാന്‍ മമ്മി വാങ്ങി തരുന്ന രുചിയുള്ള ക്രാക്ക് ജാക്ക് ബിസ്കറ്റ്  , മില്‍മ പാല്‍ കവറിന്റെ തണുപ്പ് ഇവയൊക്കെ ഒരു നര്സരി / പ്രൈമറി ക്ലാസ് ഓര്‍മകളില്‍ ഉണ്ട് . കുറച്ചൂടി മുതിര്‍ന്നപ്പോള്‍ ചില യാത്രകള്‍ ഒക്കെ തനിച്ചാക്കി തുടങ്ങി . ഒരു ക്ലാസ് മാത്രം ഇളപ്പം ഉള്ള അനിയന്‍ അമ്മവീട്ടിലും ഡാഡി വീട്ടിലും ഒക്കെ തനിച്ച് പോയി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ എനിക്കെന്താ ഒറ്റക്ക് പോയാല്‍ എന്ന ചിന്ത അതേ ഫോര്‍സില്‍ വാക്കുകള്‍ ആയതും  ഒറ്റക്കുള്ള  യാത്രകള്‍ തുടങ്ങിയതും ഒക്കെ .  അമ്മമാര്‍ അന്നും ഇന്നും സമാധാന കംക്ഷികള്‍ ആയിരുന്നുവല്ലോ . വെക്കേഷന്‍ വരുമ്പോള്‍   ( അപ്പോഴേക്കും പാലങ്ങള്‍ വന്നിരുന്നു , പാലങ്ങള്‍ മാത്രമല്ല പാളങ്ങളും ) തട്ടക്കുഴയിലും കൂത്താട്ടുകുളത്ത്തും ഒക്കെയുള്ള   വീടുകളിലേക്ക് തനിച്ച് യാത്രകള്‍ തുടങ്ങി . തിരിച്ചു കസിന്‍ അനിയത്തികളും ആയി വീട്ടിലേക്ക് . അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ  ....

യാത്രകള്‍  എന്നെ ഒരിക്കലും  ,ഒട്ടും തന്നെ മടുപ്പിച്ചിരുന്നില്ല . വൈറ്റിലയില്‍ നിന്നും തൊടുപുഴ ഫാസ്റ്റില്‍ കയറിയാല്‍ മിക്കവാറും വിന്‍ഡോ സീറ്റ് ( അതൊരു വീക്നെസ് ആയിരുന്നു ) ഉറപ്പായിരുന്നു . വഴിയരികിലെ വീടുകള്‍ , അവിടെ വിരിഞ്ഞു നിക്കണ പൂക്കള്‍  , അതിലേതെങ്കിലും എനിക്ക് വീട്ടില്‍ ഉണ്ടോ ,എന്നിങ്ങനെ ഉള്ള ചിന്തകള്‍ ഒക്കെ ആയി എന്റെ മനസ്സും ബസ്സിനെക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ സഞ്ചരിച്ചിരുന്നു .  ക്രിസ്മസ് സീസണ്‍ ആണ് എങ്കി  നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവും ഓരോ വീടുകളിലും . അവയുടെ ഭംഗി നോക്കിയും രാത്രി എതിനവും കൂടുതല്‍ സൌന്ദര്യം എന്ന് ചിന്തിച്ചും ഒക്കെ അങ്ങിനെ ഇരിക്കും . ഇനി കൂത്താട്ടുകുളം ബസ്സ്‌ ആണെങ്കി കെ എം എസ്
ഒക്കെ വരണേ എന്ന് ആവും ആഗ്രഹം ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോ . ആ സൂപര്‍ ഫാസ്റ്റ് ബസ്സില്‍ മിക്കവാറും പാട്ട് ഒക്കെ വയ്ക്കുമായിരുന്നു  ,അത് കൊണ്ട് ആണ് ട്ടോ .

ഇതൊരു ആമുഖം മാത്രമാണ് . കുറെ നാളുകള്‍ ആയി എഴുതണോ വേണ്ടയോ എന്ന് തിരിച്ചും മറിച്ചും ചിന്തിക്കുന്ന ,എനിക്ക് അത്ര സാധാരണം ആയി തോന്നാഞ്ഞ ചില യാത്രാനുഭങ്ങള്‍ ഒന്ന് കുറിച്ച് വയ്ക്കാന്‍ ഉള്ള ഒരു  മുന്‍‌കൂര്‍ ജാമ്യം . ഞാന്‍ ഇനി എഴുതാന്‍ പോവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എന്നത്തേയും പോലെ എന്റെ ഓര്‍മ്മ കുറിപ്പുകള്‍ മാത്രം ആണ് . പത്ത് മുപ്പത്തി അഞ്ച് വയസ്സ് പ്രായം  ഉള്ള ഒരമ്മയുടെ ഒരു ഭാര്യയുടെ ഒരു സഹോദരിയുടെ ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ അതിലുപരി  ഒരു സ്ത്രീയുടെ ചില അനുഭവങ്ങള്‍  . യാത്രകളുടെ കണക്കെടുത്ത് നോക്കിയാല്‍ വെറും ഒരു ശതമാനം പോലും വരില്ലാത്ത അസുഖകരമായ അനുഭവങ്ങള്‍ . അത് കൊണ്ട് തന്നെ  ആ തൊണ്ണൂറ്റി ഒന്‍പത് ശതമാനം യാത്രകളിലെ സഹ യാത്രികരെ .. ഒരു ശതമാനം യാത്രയിലെ ഒരാള്‍ ഒഴിച്ച് ബാക്കി തൊണ്ണൂറ്റി ഒന്‍പത് ശതമാനം  സഹ യാത്രകരെ ഞാന്‍ നന്ദിയോടെ സ്നേഹത്തൊടെ സ്മരിക്കുന്നു .   ഇനി യാത്രകളിലേക്ക് .

ഒന്നാം യാത്ര .
കാലം : ഞാന്‍ ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുന്നു . ഒരു ഞായര്‍  ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ഹോസ്റെലിലെക്ക് ഉള്ള യാത്ര ആണ് ഇരിക്കുന്നത്  ഏറ്റവും ബാക്കില്‍ ഉള്ള ലേഡീസ് സീറ്റില്‍ . എറണാകുളം പള്ളിമുക്കില്‍ ഇറങ്ങിയിട്ട് ബസ് മാറി കേറണം .  കുറച്ച് അങ്ങ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ്  കാല്‍ പാദത്തില്‍ ഒരു വിരല്‍ സ്പര്‍ശം . കാല്‍ മുന്നിലേക്ക്‌ നീട്ടി വച്ച് നോക്കി .ബാക്കില്‍ ഇരിക്കുന്ന വിദ്വാന്‍ ( ആയിരിക്കണം , ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ ഒന്നും മെനക്കെട്ടില്ല )  കാല്‍ നീട്ടി വലിച്ച് പിന്നേം സ്പര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട് . അദ്യം തോന്നിയ അമ്പരപ്പ് പതുക്കെ കലിപ്പിന് വഴിമാറി . ഞാന്‍ കാല്‍ മുന്നോട്ടു നീക്കി ലവന്‍ പിന്നേം  മുന്നോട്ടു . വണ്ടി രവിപുരത്തെ വളവു വീശി എടുത്തപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന്  കാല്‍ ബാക്കിലേക്ക്‌ വച്ച് എഴുന്നേറ്റു നിന്നു , എന്റെ കണക്കു കൂട്ടല്‍ പോലെ തോണ്ടാന്‍ ഉപയോഗിച്ച് വിരലുകളില്‍ ചിലത് എന്റെ ചെരുപ്പിന്റെ ഉപ്പൂറ്റി ഭാഗത്തെ സോളിന്റെ അടിയില്‍ നിക്ഷേപിക്ക പെട്ടിരുന്നു . രണ്ടു കൈയും മുന്നിലത്തെ സീറ്റിന്റെ  കമ്പിയില്‍ ഉറപ്പിച്ച് ബലം പിടിച്ച് ചവിട്ടി നിന്നു .വിരല്‍ അത്യാവശ്യം ഞെരിഞ്ഞു കാണണം . എനിക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ ഉള്ള സ്ഥലം ആയപ്പോള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഇറങ്ങി പോരുകയും ചെയ്ത് . പിന്നീടൊരിക്കലും യാത്രകളില്‍ ലേഡീസ് സീറ്റിന്റെ അവസാനം ഒഴിഞ്ഞു കിടന്നാലും പോയി ഇരിക്കാറില്ല . ആരെയെങ്കിലും ചവിട്ടേണ്ടി വന്നെങ്കിലോ എന്നോര്‍ത്ത് !



രണ്ടാം യാത്ര

ഈ  യാത്ര ആദ്യത്തെ യാത്രക്ക് ശേഷം വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാണ് .  അദ്ധ്യാപിക ആയി ജോലി നോക്കുന്ന സമയം . അതിനിടെ കൂടെ തന്നെ പഠനവും ഉണ്ടായിരുന്നു . അതിനോടനുബന്ധിച്ച് ഒരു ക്ലാസ്സും കഴിഞ്ഞ് മധ്യ കേരളത്തിലെ ഒരു സര്‍വ കലാ ശാലയിലെ തലങ്ങും വിലങ്ങും ഉള്ള വഴികളില്‍ ഒന്നിലൂടെ ഞാന്‍ നടന്നു പോവുന്നു . പണ്ട്  പൈതഗോറസ്  അപ്പാപ്പന്റെ  തിയറം  ( അത് തന്നെ ആണോ എന്തോ  ..യീ പാദ വര്‍ഗം  പ്ലസ്‌ ലംബ വര്‍ഗം  സമം കര്‍ണാ വര്‍ഗം എന്നോ മറ്റോ ) പഠിച്ചത് കൊണ്ട്  ,മെയിന്‍ റോഡ്‌ സ്കിപ് ചെയ്ത് അത്ര തിരക്കില്ലാത്ത ഇടവഴിയില്‍ ആണ് നടത്തം  .റോഡ്‌ വിജനം ആയിരുന്നു താനും .   അപ്പോഴേക്കും  ഒരു ബൈക്ക് അടുത്ത് കൊണ്ടേ നിര്‍ത്തി    ബൈക്ക് യാത്രികന്‍ ആയ പയ്യന്‍  " പോരുന്നുണ്ടോ ? " എന്നൊരു ചോദ്യം . 
" വേണ്ട മോനെ .. താങ്ക്സ് ,  husband   ദേ  വരുന്നുണ്ട് .  മോന് ... .. സ്കൂളില്‍ ആണോ പഠിച്ചത് ? "  എന്നൊരു മറുപടി കൊടുത്ത് കഴിഞ്ഞാണ് ഞാന്‍ അവന്‍റെ ചോദ്യത്തെ പറ്റി ചിന്തിച്ചത് തന്നെ  !  അങ്ങിനെ ഒരു കുട്ടി ചോദിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ നോര്‍മല്‍ സെന്‍സ് വച്ച് ഞാന്‍ വിചാരിച്ചത്  ആ കുട്ടി ഞാന്‍ പഠിപ്പിച്ച സ്കൂളിലെ പൂര്‍വ വിദ്യാര്‍ഥി ആയിരിക്കണം . ഒരു ടീച്ചര്‍ വഴീ വച്ച് കണ്ടപ്പോ അവന്‍ ലിഫ്റ്റ്‌ ഒഫെര്‍ ചെയ്തത് ആവും എന്നാണ് . എന്റെ മറുപടി കേട്ടു ലവന് ഒരു മിനിട്ട്  ബ്ലുങ്ങസ്യാ  മട്ടില്‍ നിക്കണ കണ്ടപ്പോള്‍ ആണ് എന്നത്തെയും പോലെ എന്റെ തലയിലെ ട്യൂബ് ലൈറ്റ് കത്തിയത് . എന്റെ ഒടേ തമ്പുരാനേ ലിവന്‍ എന്നാ ഓര്‍ത്തും കൊണ്ട് ആവും വരണുണ്ടോ  എന്ന് ചോദിച്ചേ  എന്ന് . അപ്പളേക്കും മൊബൈലില്‍ കണവന്റെ  വിളി വന്ന് . ഞാന്‍ ദേ സെന്റ്‌ ജോസെപ്പിന്റെ  മുന്നില്‍ ഉണ്ട് എന്ന് പറയനെന്നും മുന്നേ പയ്യന്‍ വണ്ടീം കൊണ്ട് സ്കൂട്ട് ആവേം ചെയ്ത് !

മൂന്നാം യാത്ര .
ആലുവ ബൈപാസ് ജങ്ഷനില്‍ നിന്നും ആണ് അങ്കമാലിക്കുള്ള ട്രാന്‍സ്പോര്‍ട്ട് ബസ്സില്‍ കയറിയത് .  തിരക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എങ്കിലും ബാക്കില്‍ സ്ത്രീ കള്‍ക്ക് സംവരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു എന്ന് ലേബല്‍ ഉള്ള സീറ്റുകളില്‍ പുരുഷന്മാര്‍ ആയിരുന്നു . അവരെ എണീപ്പിച്ച് അവിടെ ഇരിക്കാന്‍ പൊതുവേ  തുനിയാറില്ല .  ബാക്കിലെ ഡോറിനു നേരെ ഉള്ള സീറ്റില്‍ ഒരു അപ്പൂപ്പനും ഒരു പയ്യനും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു . ഞാന്‍ അവരുടേ കൂടെ ഇരുന്നു .കണ്ടക്ടര്‍ ഇരിക്കാന്‍ ഉള്ള സീറ്റില്‍ ഒരു ചേച്ചി ഇരുന്നിരുന്നു . ഡോര്‍ അടക്കാന്‍ ഉള്ള ഡ്യൂട്ടി അവിടെ ഇരിക്കുന്നവര്‍ക്ക് സംവരണം ചെയ്തിരിക്കുന്നതാനല്ലോ . പറവൂര്‍ കവലയിലോ മറ്റോ ബസ്സ്‌ നിര്‍ത്തിയപ്പോഴാണ് എന്റെ തൊട്ടു പുറകിലെ സീറ്റില്‍ ഇരിക്കുന്ന മാന്യന്മാര്‍ ഡോര്‍ അടക്കാനുള്ള ചേച്ചിയെ കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു " എവിടെ നോക്കി ഇരിക്കുവാ ചേച്ചീ .. ഡോര്‍ അടക്കു എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട് .. കക്കക്ക  " എന്ന് ചിരിക്കുന്നുമുണ്ട് . ഞാന്‍ നോക്കീപ്പം എങ്ങോ പണിക്കു പോണ ചേച്ചി ആണ് . അവന്‍ മാര്‍ ചിരിക്കുമ്പോ  ഒരുമാതിരി ജാള്യം പിടിച്ച മുഖവുമായി കുനിഞ്ഞിരിക്കും . അതിന്‍റെ തൊട്ടു പുറകിലെ സീറ്റില്‍ രണ്ടൂന്ന് പെണ്‍കുട്ടികള്‍ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്ത് ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു . പെട്ടെന്ന് വണ്ടി സഡന്‍ ബ്രേക്ക് ഇട്ടപ്പം ആ കുട്ടികളില്‍ ഒരുത്തി തെറിച്ച് എന്റെ അടുക്കെ വരേം വന്ന് . എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് റോഡിലേക്ക് പോയില്ല എന്ന് മാത്രം . ഇത് കണ്ടിട്ടോ മറ്റോ ബാക്കിലെ മാന്യര്‍ പിന്നേം ചിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി .  ആ ചേച്ചീനെ ഇവര്‍ കളിയാക്കണ കണ്ടപ്പഴേ ലേശം ദേഷ്യം വന്ന് തുടങ്ങിയിരുന്നു എനിക്ക് , മൊട കണ്ടാല്‍ ഇടപെടാന്‍ ഉള്ളൊരു ടെന്റെന്സി കൂടപ്പിറപ്പ് ആണ് താനും  . കണ്ട്രോള്‍ യുവര്‍ സെല്‍ഫ്   എന്നൊക്കെ എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു പരമ ശാന്ത ആയി ഇരിക്കുംബഴാണ് പിന്നേം അവരുടേ കളിയാക്കി ചിരി !  അതോടെ  ന്റെ ക്ഷമ പമ്പ കടന്നു  " ലേഡീസ് സീറ്റില്‍ കേറി ഇരിക്കനതും പോരാ .. മര്യാദക്ക് പെരുമാറുക എങ്കിലും ചെയ്തൂടെ  .. " എന്നൊരു ആത്മഗതം അത്ര പതുക്കെ അല്ലാതെ എന്റെ വായില്‍ നിന്നും പുറത്ത് ചാടി . അതോടെ അവര്‍ ചാടി എണീറ്റ്‌ മാറി  .എന്നിട്ട് എന്നോട് ഒരു ചോദ്യം " ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഇന്ത്യ നന്നാക്കാന്‍ ഇറങ്ങിയെക്കുവാണോ ? " എന്ന് . ഞാന്‍ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാന്‍ നിന്നില്ല . അവര്‍ മാറിയ സീറ്റില്‍ പോയി ഇരുന്നു . അപ്പഴേക്കും അത്രേം നേരം നില്‍ക്കുവായിരുന്ന ഒരു കന്യാസ്ത്രി , പിന്നെ വേറെ ഒരു ചേച്ചി ഇവരും എന്റൊപ്പം ഇരുന്നു . കന്യാസ്ത്രി അമ്മ എന്നോട് എവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നു എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു . പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ആയാല്‍ ഇത്തിരി ധൈര്യം ഒക്കെ വേണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു . പറഞ്ഞു വന്നപ്പം ഞാന്‍ ഡിഗ്രി പഠിച്ചപ്പോള്‍ താമസിച്ച കോളേജ് ഹോസ്ടളിലെ ടെസി കുര്യന്‍ സിസ്ടരെ ഒക്കെ അറിയും ആ അമ്മ . ടെസി കുര്യന്‍ സിസ്റ്റര്‍ നെ എന്റെ അന്വേഷണം അറിയിക്കണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു .  അപ്പോഴേക്കും എണീറ്റ ചേട്ടന്‍സ് എന്തൊക്കെയോ ഒച്ച എടുത്തു . യാത്രക്കാര്‍ ആരോ തിരിച്ചു  സംസാരിക്കേം  ചെയ്ത് . അന്നേരം കണ്ടക്ടര്‍ വന്ന് അവരെ
മുന്നിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി  .ഒറ്റ മൂച്ചിന് അങ്ങിനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും സത്യത്തില്‍ എനിക്ക് നല്ല പേടി ഉണ്ടാര്‍ന്നു ട്ടോ . അവന്‍ മാര്‍ എന്നോട് മെക്കിട്ടു കേറാന്‍ വരുവോ  എന്നൊക്കെ . വണ്ടി വേഗം ടെല്‍ക് ന്റെ അടുത്ത് എത്തിക്കൂ ഒടേ തമ്പുരാനേ എന്നും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് കൊണ്ട് ആണ് ഞാന്‍ വണ്ടീല്‍ ഇരുന്നത് . ഇന്‍ കേസ് അവര്‍ ടെല്‍ക് ഇന്റെ അവിടെ ഇറങ്ങാന്‍ ഉള്ള പോസിബിളിട്ടി  ഉണ്ടോ എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചു പോയി . എന്തായാലും അങ്ങനൊന്നും ഉണ്ടായില്ല താനും .
 
നാലാം യാത്ര
ഇത് കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെ യാത്രയാണ് . കൊച്ചിന്‍ യൂനിവേര്സിടി സ്റ്റോപ്പില്‍ നിന്നാണ് ഞാന്‍ വോള്‍വോയില്‍ കയറിയത് . വീട്ടിലേക്ക് ഉള്ള യാത്രയായിരുന്നു അത് . അന്നൊരു അവധി ദിവസം ആയിരുന്നു ബസ്സില്‍ തിരക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല . നല്ല പാട്ടുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു താനും . ബൈപാസ് റൂട്ടിലെ വീടുകള്‍ക്ക് ഭംഗി മാത്രല്ല  മതിലിനുള്ളിലും വെളിയിലും നിറയെ പൂച്ചെടികള്‍ ആണ് . ഇതൊക്കെ അങ്ങ് കണ്ടു പാട്ടും  കേട്ടിരുന്നപ്പോഴാണ്  പിന്‍ കഴുത്തില്‍ ഒരു എന്തോ കൊണ്ട പോലെ . ചെറിയ സീറ്റ് ആണ് . ആരേലും കേറി ഇരുന്നപ്പോ അറിയാണ്ട് കൊണ്ടത് ആവും എന്ന് കരുതി മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു ഇരുന്നു . പിന്നെ പുറകില്‍ നിന്നു  ഒരാള്‍ പാട്ട് തുടങ്ങി അത്ര ക്ലീര്‍ അല്ലാത്ത ശബ്ദത്തില്‍    "  കുടമുല്ല പൂവിനും മലയാളി പെണ്ണിനു.. " എനിക്കെന്തോ സ്പെലിംഗ് മിസ്റെക് തോന്നി തുടങ്ങി .  ബസ്സില്‍ വച്ചിരുന്ന പാട്ടുകള്‍  , പൂവ് ചെടികള്‍ ഒക്കെ എന്റെ  തലയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി . ആദ്യത്തെ കഴുത്തില്‍ കൊണ്ട കൈ മനപൂര്‍വം തന്നെ ആയിരുന്നു എന്നും മനസ്സിലായി . അതിനിടയില്‍ മൊബൈലില്‍ ഒരു വിളി വന്നത് അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്തപ്പോഴാണ്  പിന്നേം കഴുത്തിനു പിറകില്‍ ലാ അമ്മാവന്‍  തോണ്ടിയത് .  ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല     ഫോണ്‍ ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ എന്ന പോലെ   അയാളുടെ നേരെ നീട്ടി  " ഫേമസ് ആക്കെട്ടെ ?  തൊട്ടടുത്ത്  അരൂര്‍ പോലീസ് സ്റേഷന്‍  ഉണ്ട് , മനോരമ വിഷനും  " എന്നൊരു ചോദ്യവും ചോദിച്ചു .  നല്ല ദേഷ്യത്തില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍  . അയാള്‍ പേടിച്ചു കാണണം   വെളിച്ചെണ്ണയും ,  കുളിപ്പിന്നലും രാമ തുളസി   കതിരും ( ഇതെന്റെ ഭീകര വീക്ക് നെസ് ആണ് )  ഒക്കെയുള്ള തൊട്ടു മുന്നിലെ   തലയുടെ ഉടമയില്‍ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒരു നീക്കം അമ്മാവന്‍ ജന്മത്തില്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ട് ഉണ്ടാവില്ല. മലയാളം പാട്ട് ഒക്കെ അങ്ങ് നിന്നു .അയാള്‍ കുടിച്ചിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു .  പ്ലീസ് ഡോണ്ട്  ടേക്ക്  മൈ ഫോടോ എന്നയാള്‍ . ഇറ്റ്‌ ഈസ്‌ already  taken  എന്ന് ഞാനും . ബസ്സിലെ ബാല്‍ക്കണിയില്‍ ഇരുന്നവര്‍  പറഞ്ഞു ഇവനെ ഒക്കെ പോലീസ് സ്റെഷനില്‍ ഏല്‍പ്പിക്കണം , ബസ്സ്‌  സ്റേഷന്‍ വരുമ്പോ നിര്‍ത്തണം എന്ന് . കാലൊടിഞ്ഞു വീട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്ന മമ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഉള്ള യാത്രയില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍ ,   എനിക്കെവിടെ പോലീസ് സ്റേഷന്‍ ഇല്‍ കയറാന്‍ നേരം ? വേറെയും വ്യക്തിപരമായ സങ്കടങ്ങള്‍ ആ സമയത്ത് നന്നായി ഉണ്ടായിരുന്നു താനും . അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് ഞാന്‍ ഇത്തിരി വൈലന്റ്റ് ആയി പ്രതികരിച്ചതും . ഇറങ്ങാന്‍ നേരം പോലീസ് ഫ്ലയിംഗ് squad ന്റെ വണ്ടി കണ്ടു . അമ്മാവന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന്  എന്റെ  അമ്മേടെ പ്രായം ഉള്ള ഒരമ്മ ഉണ്ടാവും തന്റെ വീട്ടില്‍ , എന്റെ പ്രായം ഉള്ള  മക്കളും കാണും തനിക്ക് . അവരെ ഓര്‍ത്താണ് തന്നെ ദേ കാണുന്ന ഫ്ലയിംഗ് squad  നെ എല്പ്പിക്കത്തത് എന്നും പറഞ്ഞു  ഇറങ്ങി നടന്നു . കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു . അയാളുടെ കൈ കൊണ്ടപ്പോ എന്റെ മാനം പോയല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത് അല്ല , അത്രേം പ്രയോള്ള ആ മനുഷ്യനും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കാനും പ്രവര്‍ത്തിക്കാനും തോന്നിയല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത് !

അഞ്ചാം  യാത്ര 
എനിക്ക്  ഒരു വാഹനവും ഓടിച്ച് പരിചയം ഇല്ല ,ലൈസന്‍സും  .എഴാം ക്ലാസില്‍ വച്ച് സൈക്കിള്‍ ഓടിച്ച് പഠിച്ചത് അല്ലാതെ . ജോലി കഴിഞ്ഞ് പോകുമ്പോ അത്യാവശ്യം ഷോപ്പിംഗ്‌ ഒക്കെ നടത്തിയിട്ടാണ് എങ്കി ഓട്ടോ പിടിച്ച് പോകും . ഇതിനു മുന്നേ വീടിനടുത്ത് ഉള്ള ഒരു സ്കൂളില്‍ അദ്ധ്യാപിക ആയിരുന്നത് പ്രമാണിച്ച് ലോകല്‍ ആയുള്ള ഓട്ടോക്കാര്‍ ഒക്കെ ഇപ്പഴും ടീച്ചര്‍ എന്നുള്ള ഒരു ചെറിയ ബഹുമാനം തരുന്നുമുണ്ട് .  ചിലരൊക്കെ വീടിനു സമീപം ഒക്കെ ഉള്ളവര്‍ ആണ്   , അങ്ങിനെ ചെറിയ പരിചയവും ഉണ്ട് .
വിചിത്രമായ ഒരനുഭവം ഉണ്ടായത് ഒരേ ഒരു കക്ഷിയില്‍ നിന്നും മാത്രം . വേറൊന്നുമല്ല . വണ്ടി ഇടവഴിയിലേക്ക് തിരിയുമ്പോള്‍ ടിയാന്‍  ഒറ്റ കൈകൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിക്കുന്നു ! മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് ലയാള്‍ കാല് ചൊറിയുക എങ്ങിനെ എന്തോ ചെയ്യുന്നു ! ( ഹേ നിങ്ങള്‍ എന്തിനാണ് അയാള്‍ ചൊറിയുന്നത്  നോക്കുന്നത് എന്ന് ചോദ്യം ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു , കാലം അല്ലാത്ത കാലമല്ലേ ,ഒറ്റക്കുള്ള യാത്രകളില്‍ ഇത്തിരി കൂടുതല്‍  അലേര്‍ട്ട് ആണ് , പ്രത്യേകിച്ച് പരിചയം ഇല്ലാത്ത സാരഥികള്‍ ഓട്ടോ ഓടിക്കുമ്പോ )
ഓടുന്ന വണ്ടിയില്‍ നിന്നു ചാടി പെണ്‍കുട്ടിക്ക് പരിക്ക് പറ്റി തുടങ്ങിയ വാര്‍ത്തകള്‍ ഒന്ന് രണ്ടെണ്ണം ഒക്കെ പത്രത്തില്‍ വായിച്ച് കഴിഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങളും കൂടപ്പിറപ്പുകളോട് പറഞ്ഞേക്കും .. ഡീ ഒറ്റക്കാണ് എങ്കി സൂക്ഷിക്കണേ എന്ന്  . പറഞ്ഞ പോലെ യീ കക്ഷി ഏന്തേ ഇങ്ങനെ എന്ന് ചിന്തിച്ചു വന്നപ്പഴേക്കും വണ്ടി വീട്ടില്‍ എത്തി .  പിന്നെ വേറെ ഓട്ടോയില്‍ കയറീപ്പം ഞാന്‍ ചോദിച്ചു . " അതേ  ,  നിങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഒറ്റ കൈ കൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിക്കോ  ? ഞാന്‍ ഇന്നാള് ഒരു വണ്ടീ കേറീപ്പം ആ ഡ്രൈവര്‍ ഒറ്റ കൈ കൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചു .   അപ്പൊ പരിചയം ഉള്ള ആ ഡ്രൈവര്‍ എന്നോട്  എന്നോട് പറഞ്ഞു  " അങ്ങിനെ പൊതുവേ ആരും ചെയ്യാറില്ല , passenger  ഉള്ളപ്പോ അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത് ശെരിയല്ല എന്നും പറഞ്ഞു .
അപ്രതീക്ഷിതം ആയി ഒറ്റ കൈ കൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിക്കുന്ന മനുഷ്യന്റെ വണ്ടിയില്‍ പിന്നേം കേറേണ്ടി വന്ന്  . വണ്ടി മെയിന്‍ റോഡില്‍ നിന്നും തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ കക്ഷി ഒറ്റ കൈക്ക് ഓടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി
" passenger  ഉള്ളപ്പോ ഒറ്റ കൈ കൊണ്ട്  ഡ്രൈവ് ചെയ്യരുത് എന്ന് തനിക്കു അറിയില്ലേ ? " എന്ന് ചോദിച്ചു . വെടി കൊണ്ട പന്നിയെ പോലെ കക്ഷി രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും വളയം പിടിച്ചു .
 " എവിടെ ആണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്   ? "എന്നെന്നോട്   . " അത് താന്‍ അറിയണ്ട കാര്യം അല്ല " എന്ന് ഞാനും  . ദൈവം സഹായിച്ച് ആ അഭ്യാസിയുടെ ഓട്ടോയില്‍  പിന്നീട് കയറിയിട്ടില്ല . 


 സമര്‍പ്പണം  :യാത്രകളില്‍  അപ്രതീക്ഷിതമായി  ശരീരത്തിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു വരുന്ന പഴുതാര കൈയ്യുകളെയും കാലുകളെയും  അവയുടെ ഉടമകളെയും  ഭയക്കാതെ , കണ്ണീരില്ലാതെ , മനസ്സാന്നിധ്യത്തോടെ നേരിട്ട ,പ്രതികരിച്ച  , ഇനിയും പ്രതികരിക്കേണ്ടി വരുന്ന  ഭൂമി മലയാളത്തിലെ എല്ലാ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്കും 

33 comments:

ശ്രീനാഥന്‍ said...

യാത്രാനുഭവങ്ങൾ നന്നായി എഴുതി. ഇത്തരം അനുഭവങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത സ്ത്രീകളാരും കേരളത്തിൽ ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല. പക്ഷേ പ്രതികരിക്കുന്നവർ അപൂർവ്വം. സമൂഹവും പൊതുവിൽ നിഷ്ക്രിയം. അതുകൊണ്ടാണ് ഇത്തരം അനുഭവങ്ങൾ ആവർത്തിക്കുന്നത്.

Unknown said...

എഴുത്തും പ്രതികരണങ്ങളും നന്നായി!!
ആശംസകള്‍!!

cloth merchant said...

ആത്മാര്‍ഥമായ എഴുത്തിന്റെ ഭംഗി അസാധ്യം.

Manju Manoj said...

ചേച്ചിപെണ്ണെ..നന്നായി എഴുതി...ഇങ്ങനത്തെ അനുഭവങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത ഏതെന്കിലും ഒരു പെണ്ണുണ്ടോ കേരളത്തില്‍??പ്രതികരിച്ചാലും കൂടെ നില്‍കുന്ന ആളുകളും കുറവാണ്..ആ പെണ്ണിന് വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ലേ എന്നെ ചോദിക്കൂ....

കാട്ടിപ്പരുത്തി said...

ഈ എഴുത്ത് പ്രതികരിക്കണം എന്ന ബോധത്തെ വളർത്താൻ സഹായിക്കട്ടെ.

ഒരു യാത്രികന്‍ said...

പ്രതികരണ ബോധം വളരട്ടെ. മൂന്നാമത്തെ യാത്രയും പ്രതികരണവും ക്ഷ പിടിച്ചു.........സസ്നേഹം

ബഷീർ said...

ഇത്തരം അനുഭവമുണ്ടാവാത്തവർ ചുരുക്കമായിരിക്കും. ചിലർ പ്രതികരിക്കുന്നു. ചിലർ സഹിക്കുന്നു.

ഷിബില്‍ ജലീല്‍ said...

ഇനി ഇങ്ങനെ എഴുതാനുള്ള ദുരനുഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ....

ഇനി അഥവാ ഉണ്ടായാല്‍ ഒച്ചത്തില്‍ പ്രതികരിക്കാനുള്ള ശേഷി തുടര്‍ന്നും ഉണ്ടാവട്ടെ...

Echmukutty said...

നമ്മുടെ വളരെക്കുറച്ച് യാത്രകളല്ലേ സാധാരണമാകൂ ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ? അസാധാരണ യാത്രകൾക്കായി ഉഴിഞ്ഞ് വെയ്ക്കപ്പെട്ട സാധാരണക്കാരല്ലേ നമ്മൾ.

നന്നായി എഴുതീ കേട്ടൊ. എന്തിനാ ഇത്ര പിശുക്ക് എഴുതാൻ? ഇത്ര വൈകാതെ ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഓരോ പോസ്റ്റിട്ടൂടെ?

sijo george said...

ഇഷ്ടായി ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ.. നല്ല എഴുത്ത്, നല്ല പ്രതികരണം..:)

Unknown said...

അപ്പോ പ്രതികരിക്കാനും അറിയാം..

ല്ലേ?

Unknown said...

ബസ്സില്‍ ഒരുപാടൊന്നും കേറേണ്ടിവന്നിട്ടില്ല.അതിനുമുമ്പേ പ്ലയിനീ കേറി നാടും വീടും വിട്ടു.
ഇങ്ങനത്തെ അനുഭവങ്ങള്‍ ഇത് വരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ലെങ്കിലും ഇന്ന് നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സത്യങ്ങള്‍ തന്നെ ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് പറഞ്ഞതത്രയും..
ഇനിയുമുണ്ടെങ്കില്‍ പറഞ്ഞോളൂ..
കേള്‍ക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ റെഡി.

ചേച്ചിപ്പെണ്ണ്‍ said...

ശ്രീ നാഥന്‍ നന്ദി ...
ഗന്ധര്‍വാ , വായനക്ക് നന്ദി ..
നേരാണ് മഞ്ജു ട്രാന്‍സ് പോര്‍ട്ട്‌ ബസ്സില്‍ കന്യാസ്ത്രി അമ്മ നന്നായി മോളെ , പെണ്‍ കുട്ടികള്‍ ആയാല്‍ ഇങ്ങനെ ധൈര്യം ഒക്കെ വേണം എന്ന് പറഞ്ഞു എങ്കിലും .. ആ ചേച്ചി ( കളിയാക്കപ്പെട്ട ) എന്നെ നോക്കീത് ഇവള്‍ എവുടുന്നു കയറും പൊട്ടിച്ചു വന്നതാ എന്നൊരു മുഖ ഭാവത്തോടെ ആണ് . .. :)))

ക്ലോത് മര്ചെന്റെ .. : നന്ദി
കാട്ടി പരുത്തി : നന്ദി
യാത്രികന്‍ , ബഷീര്‍ , ശിബില്‍ .. നന്ദി .. :))
എച്ചുമോ കുട്ടി , അതേ അസാധാരണ യാത്രകള്‍ ആണ് കൂടുതലും ..
ബൈജു വചനമേ .. നന്ദി
സിജോ : നന്ദി ..
പ്രവാസിനി ചേച്ചി : ഇത്രോക്കെ ഉള്ള് .. ഇനി ഇങ്ങനെ ഒന്നും എഴുതാന്‍ ഇടവരല്ലെ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയും

ലേഖാവിജയ് said...

എപ്പോഴും വ്യാകുലമാതാവേ എന്നു വ്യാകുലപ്പെടുന്ന ചേച്ചിപ്പെണ്ണിനു പ്രതികരിക്കാനുള്ള ശേഷിയുമുണ്ടല്ലോ :) നന്നായി ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ ..

sreee said...

യാത്രകളെക്കുറിച്ചൊരു പോസ്റ്റിട്ടാലോന്നൊരു തോന്നലുണ്ടായിരുന്നു.പലതും പരിചയമുള്ള സംഭവങ്ങൾ പോലെ തോന്നി.( നമ്മൾ ഇനി ഒരെ ബസിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്നുണ്ടാവുമോ !:) ഇതൊക്കെ ഇപ്പോൾ അസാധാരണയാത്രയാണോ ചേച്ചിപ്പേണ്ണെ. ബസിൽ സീറ്റ് അറ്റത്താണെങ്കിൽ തോളിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന കുറെ സ്ഥിരം കക്ഷികൾ ഉണ്ട്.’ ഞാൻ വീഴില്ല ചേട്ടാ, അങ്ങോട്ടു മാറി നിൽക്ക് ‘ എന്നു പറയിക്കാൻ വേണ്ടി.

Sankar said...

നല്ല ലേഖനം ചേച്ചി. വേണ്ടിടത്ത് വേണ്ട പോലെ സ്ത്രീകള്‍ പ്രതികരിക്കാത്തത് ആണ് പലപ്പോഴും ഇതൊക്കെ ചെയ്യാന്‍ ഞരമ്പ്‌ രോഗികള്‍ക്ക് പ്രചോദനം നല്‍കുന്നത് എന്ന് തോന്നുന്നു.

Ashly said...

:) തുടര്‍ന്നും ഇതേ പോലെ പ്രതികരിയ്ക്കുക്ക.

Shaf said...

kollaam! nalla mathrukakal

mukthaRionism said...

പ്രതികരിക്കാതിരിക്കരുത്!


നന്നായി എഴുതി.

ജന്മസുകൃതം said...

നല്ല പ്രതികരണങ്ങള്‍.....പക്ഷെ എല്ലാര്ക്കും അങ്ങനെ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ.
തല്‍ സമയം എന്ത് ചെയ്യണമെന്നു നിശ്ചയമി ല്ലാതെ തരിച്ചു നില്‍ക്കയും
പിന്നീട് അങ്ങനെ ചെയ്യാമായിരുന്നു ഇങ്ങനെ ചെയ്യാമായിരുന്നു എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരുമല്ലേ
കൂടുതല്‍ പേരും.
ആ ഓട്ടോ ഡ്രൈവറുടെ ചൊറിച്ചിലിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം മനസ്സിലായില്ല.

mini//മിനി said...

യാത്രാനുഭവങ്ങൾ ഒരു പുസ്തകം ഇറക്കാമല്ലൊ,

കുഞ്ഞൂസ് (Kunjuss) said...

യാത്രാനുഭവം നന്നായി എഴുതി ചേച്ചീസേ... പ്രതികരണം വളരെ ഇഷ്ടമായി. മോശം അനുഭവങ്ങള്‍ ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ലെങ്കിലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വേണ്ടി പ്രതികരിച്ചിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴും.... കണ്ണീരല്ല , പ്രതികരണമാണ് വേണ്ടതെന്നു ചേച്ചിക്കുട്ടിയുടെ അനുഭവത്തിലൂടെ നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ മനസ്സിലാക്കട്ടെ....പ്രതികരിക്കാന്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും പ്രചോദനമാകട്ടെ...

കൂതറHashimܓ said...

ഇഷ്ട്ടമെല്ലാത്തവയോ നല്ലതെല്ലെന്ന് തോനുന്നവയും കണ്ടാ അവക്കെതിരെ പ്രതികരിക്കാനും വേണ്ടി വന്നാ ‘പോടാ പുല്ലേ’ നിലപാട് സ്വീകരിക്കാനും കഴിയുന്നു എങ്കില്‍ ആണായാലും പെണ്ണായാലും സ്വസ്ഥമായി തന്നെ സഞ്ചരിക്കാം

തന്റെ സമയവും തന്റെ സ്വസ്ഥതയും അപഹരിക്കാന്‍ ഒരാള്‍ക്കും അവകാശമില്ലെന്ന് മനസില്‍ ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുക, അതിലേക്കായി ഇത്തിരി മനോദൈര്യം കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുക

Rakesh R (വേദവ്യാസൻ) said...

ഇതേ പ്രതികരണ ശേഷി പഠിപ്പിക്കുന്ന പിള്ളാര്‍ക്കൂം പകര്‍ന്ന് നല്‍കൂ :)

Manoraj said...

പ്രതികരിച്ച രീതികള്‍ നന്നായി ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ. എനിക്ക് അഞ്ചാം യാത്രയിലെ അസാധാരണത്വം എന്തോ മനസ്സിലായില്ല. അയാല്‍ കാല്‍ ചൊറിഞ്ഞതില്‍ മറ്റെന്തെങ്കിലും ഗൂഡ ഉദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നോ? മറ്റു യാത്രകളിലെ സംഭവങ്ങളും ഇതും ചേര്‍ത്ത് വായിക്കുമ്പോള്‍ അത്ര ക്ലിയര്‍ ആയില്ല. അത് ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസ്സിലാവാത്തത് കൊണ്ടാവും. കാരണം അത്തരം ഒറ്റകൈ ഓടീക്കല്‍ അഭ്യാസങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഓട്ടോക്കാരുടെ പൊതുപരിപാടിയാണ്. അതിപ്പോള്‍ സ്ത്രീയെന്നോ പുരുഷനെന്നോ യാത്രക്കാര്‍ ആരായാലും പലരും ചെയ്യാറുമുണ്ട്. പിന്നെ ഇവിടെ ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് സൂചിപ്പിച്ച ഒന്നാമത്തെയും നാലാമത്തെയും സംഭവങ്ങളാണ് ഏറ്റവും കുടുതല്‍ ഉള്ളതെന്നും തോന്നുന്നു. ഒരു പരിധിവരെ ഇത്തരം പ്രതികരണങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും അവരെ അടക്കാറുമുണ്ട്.

പക്ഷെ ഇതിനൊക്കെ ചില മറുവശങ്ങള്‍ കൂടിയുണ്ട്. ആലുവയില്‍ നിന്നും പറവൂര്‍ക്കുള്ള ടൌണ്‍ ലിമിറ്റഡ് ബസ്സില്‍ വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ യാത്രചെയ്യുന്ന ഒരു യാത്രക്കാരനാണ് ഞാന്‍. കുറച്ച് നാള്‍ മുന്‍പൊരു ദിവസം ബാങ്ക് ജംഗഷനില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ ബസ്സില്‍ കയറി. നല്ല തിരക്കുണ്ട് ബസ്സില്‍. ഒരു ചേച്ചി(?) അതോ എന്റെയൊക്കെ സമാനപ്രായമോ, കക്ഷി ഒരു ചെറുക്കനോട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. സംസാരം സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ പറ്റിയൊക്കെ ആയത് കൊണ്ടും അവരുടെ സംസാരത്തില്‍ നിന്നും അവര്‍ പരിചയക്കാരെപോലെ തോന്നിയത് കൊണ്ടും മറ്റൊന്നും ചിന്തിച്ചില്ല. പക്ഷെ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവര്‍ക്കിരുവരുക്കും പരിചയമില്ല എന്നും ആ ചേച്ചി കയറുമ്പോള്‍ അയാള്‍ ആ സീറ്റില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നെന്നും അവര്‍ക്ക് എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കുകയും ചെയ്തു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കക്ഷി അവനെ സദാചാരവും മറ്റും പഠിപ്പിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായത്. ബസ്സിലെ സ്ത്രീകളുള്‍പ്പെടെയുള്ള സഹയാത്രികര്‍ക്ക് ഇവരുടെ അസ്വഭാവികമായ പെരുമാറ്റ രീതിയോടുള്ള ഈര്‍ഷ്യ മുഖഭാവത്തില്‍ വന്നു കഴിഞ്ഞു. അന്നേരമാണ് ആ തിരക്കില്‍ ആ സീറ്റിന്റെ ഓരം ചാരി നിന്നിരുന്ന (കക്ഷി അവിടെയിരിക്കുന്ന ചേച്ചിയെ മുട്ടിയിട്ടുപോലുമില്ല) ഒരു പ്രായമായ വലിയപ്പനോട് നമ്മുടെ ചേച്ചി അങ്ങട് ചൂടാവാന്‍ തുടങ്ങി. അല്പം മാറി നിന്നൂടേ ഹേ.. തനിക്കൊക്കെ എന്തിന്റെ കേടാ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ച് വലിയ ഒച്ച. ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് പറഞ്ഞപോലെ മൊട കണ്ടാല്‍ എടപെടുന്ന ശീലമുണ്ട്. അപ്പോള്‍ ലേഡിസ് സീറ്റില്‍ പുരുഷ്ന്മാര്‍ ഇരുന്നല്‍ എന്തൊക്കെയോ സംഭവിക്കും എന്നും മറ്റു സ്ത്രീകളൊന്നും ഒന്നും പ്രതികരീക്കാറില്ലെന്നും ഞന്‍ ഡെല്‍ഹിയില്‍ വളര്‍ന്നത് കൊണ്ട് പ്രതികരിക്കും കേട്ടോടാ എന്നുമൊക്കെ പറഞ്ഞ് മുട്ടന്‍ ഷോ. ഇത് ജനറല്‍ സീറ്റായിരുന്നെങ്കില്‍ ചേച്ചി ഇവിടെ ഇരിക്കുമായിരുന്നില്ലേ അപ്പോള്‍ മുട്ടിയാല്‍ കുഴപ്പമില്ലേ എന്ന് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. അതിനുള്ള അവരുടെ മറുപടിയായിരുന്നു ഭംഗീരം. അത് കുഴപ്പമില്ല. അന്നേരം മുട്ടുന്നത് സമാന്തരമായിട്ടല്ലേ. ലംബമായി മുട്ടുന്നതേ പ്രശ്നമുള്ളൂ എന്ന്. എല്ലാവരും കൂടെ ഒച്ച വെച്ചതോടെ ആള് ഒന്നടങ്ങി. ഇടക്ക് ഇപ്പോഴും കക്ഷിയെ ബസ്സില്‍ കാണാറുണ്ട്. തിരച്ഛീനമായ മുട്ടലും ലംബമായ മുട്ടലും ഓര്‍ത്ത് അന്നേരം ചിരി വരും. ഇത് ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവമാണെന്ന് അറിയാം. ഈ അനുഭവം വായിച്ചപ്പോള്‍ കൂടെ പറഞ്ഞു എന്നേ ഉള്ളൂ.

Manoraj said...

അയ്യോ ഇത്രയും വലിയ കമന്റായോ.. സോറി :(

ചേച്ചിപ്പെണ്ണ്‍ said...

അയാള്‍ടെ ബോഡി ലാംഗ്വേജ് some വാട്ട്‌ വിചിത്രമായിരുന്നു മനോരാജ് ..
തിരക്കില്ലാത്ത ഇട വഴികളില്‍ കൂടി പോകുമ്പോള്‍ ചൊറിച്ചിലിന്റെ അസുഖം വരിക , പിന്നെ മിറര്‍ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യുക എന്നിവ ലേശം ചൊറിച്ചിലിന്റെ അസുഖം തന്നെ ആണെന്ന് മനസ്സിലാവാന്‍ ഒരു യാത്ര ധാരാളം ആണ് .. :)

ഓര്‍മ്മകള്‍ said...

ഇതിനോടെൊക്കെ ശരിക്കും പ്രതികരിക്കുകതന്നെ ചെയ്യുക..

തൃശൂര്‍കാരന്‍ ..... said...

പഴുതാര കൈകള്‍ക്കും, കാലുകളെയും ഭയക്കാതെ പ്രതികരിച്ച രീതി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇങ്ങനെയുള്ള ചില പ്രതികരണങ്ങള്‍ ഞരമ്പ്‌ രോഗികള്‍ക്കുള്ള ഷോക്ക് ചികിത്സ ആണ്. കേരളത്തിലെ/ലോകത്തിലെ എല്ലാ സ്ത്രീകള്‍ക്കും ഇങ്ങനെ അപകട സമയങ്ങളില്‍ പ്രതികരിക്കാനുള്ള ശക്തി ഉണ്ടാകട്ടെ,

Kavya said...

ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് തൊടുപുഴക്കാരി ആയിരുന്നു അല്ലെ??
ദാ ഒരു തട്ടക്കുഴക്കരി സുഹൃത്തിന്റെ ബ്ലോഗിലേക്കുള്ള ലിങ്ക്:
http://athirabeenasunny.blogspot.com/

Unknown said...

Excellent Narration. Good Wishes.
http://neelambari.over-blog.com/

ഞാന്‍ പുണ്യവാളന്‍ said...

ഇങ്ങനൊക്കെ തന്നെ ജീവിതം

സ്വപ്നാടകന്‍ said...

ഹെന്റെ വ്യാകുല ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ...!
ഇനീം ഇങ്ങനെ എഴുതാൻ ഇടവരാതിരിക്കട്ടെ..!!